ฝึกดับไฟ

เช้านี้มากะไอ้หมู นั่งรถเมลล์ไปบ้านมันก่อน ซึ่งวันนี้ก็ได้นั่งข้างคนจรจัดด้วย คิดว่าจรจัดจริง ๆ นะ ผมยุ่ง เสื้อดำ ตัวเหม็นเชียว จริง ๆ ก็ไม่ได้คิดจะนั่งข้างหรอก แต่ที่นั่งมันเหลือว่างแถวหลัง เราก็ไปนั่ง เพราะยืนเฉย ๆ เดี๋ยวกระเป๋าด่า แล้วพอรถแล่นไปเรื่อย ๆ ก็มีผู้หญิงมานั่ง เราก็ต้องกระเถิบไปทางผู้ชายคนนี้แหละ ให้ผู้หญิงเค้าได้นั่งทางฝั่งที่น่าจะปลอดภัยกว่า ทีนี้พอนั่งแล้วก็ต้องนั่งไปเรื่อย คุณคนจรเค้าก็หลับอีัก หลับแล้วก็เอนตัวมาทางเราด้วย แต่ยังไม่ทันได้พักพิง พี่ท่านก็ตื่นซะก่อน

จริง ๆ ก็ไม่ได้ตั้งแง่รังเกียจหรอกนะ แต่รังเกียจจริง ๆ เลย 555 เปล่าหรอก ก็ไม่ถึงขั้นนั้น นั่งด้วยได้ แต่ว่าทำไมไม่ยอมอาบน้ำซักเสื้อกันบ้างล่ะเนี่ย ห้องน้ำตามปั๊มก็มี คนขับรถบรรทุก รถแท๊กซี่เค้ายังไปอาบกันเลย หรือถ้าไม่กล้าเข้าคลองแสนแสบแถว ๆ ชานเมืองก็ยังสะอาดอยู่ ไปอาบน้ำชระเหงื่อไคลได้ ปล่อยตัวโทรม ๆ แบบนี้ จะหางานทำได้มั้ยเนี่ย

ถึงบ้านไอ้หมูก็ซื้อกับข้าวใส่บาตรพระเลย เป็นพระที่วัดบางนางเกรง ที่เวลาใครถามว่าจบนอกมาหรือเปล่า ก็มักจะบอกว่า จบโรงเรียนนายเรือ วัดบางนางเกรงนี่แหละ ใส่บาตรเสร็จ ก็นั่งรอมัน พอ ตี 5 สี่สิบห้า ก็โทรไปหาหน่้อย กลัวมันเปลี่ยนใจไม่กลับแล้ว จะได้ตั้งตัวทัน ปรากฏว่าไม่รับ ไม่รู้ว่าตื่นหรือยัง ก็เลยไปกินข้าวขาหมูข้าง ๆ บ้านมันก่อน กำลังหิวเลย แล้วก็อยากกินด้วย

พอกินไปสักพัก ไอ้หมูก็โทรมา ถามว่าอยู่ไหน ก็บอกว่ากินขาหมูอยู่ข้างบ้านมึงนั่นแหละ มันก็เลยขับรถมาจอดหน้าร้าน เราก็รีบ ๆ กินที่เหลือแล้วก็แบกเป้ขึ้นรถมันทันที มันก็บอกว่า ถ้ามึงไม่โทรมานี่กูไม่ตื่นจริง ๆ นะเนี่ย (อืมม์ สมเป็นหมูเพื่อนกูจริง ๆ ว่ะ)

พอขับรถขึ้นทางเชื่อมสะพานวงแหวนอุตสาหกรรม หมูก็บอกว่า เดี๋ยวจะพาไปดูน้องคนแจกบัตรทางด่วน น่ารักมากเลย จะมาที่ช่องนี้เวลานี้เสมอ กลับเรือวันจันทร์ทีไร เจอตลอด ดังนั้นช่วงหลังเลยไม่อยากกลับวันอาทิตย์ ซึ่งพอเห็นหน้าแล้ว ก็เออว่ะ สวยน่ารักจริง ๆ ด้วย เลยบอกไอ้หมูว่า เอางี้ คราวหน้ามึงยื่นนามบัตรให้เค้าด้วย ถ้ามาเช้าหน่อยสักตีห้า รถไม่มีก็จอดคุยกับเค้าไปเลย ตื๊อขอเบอร์มาให้ได้ แล้วถ้ารถมาต่อท้ายค่อยไปต่อ ถ้ายังไม่ได้เบอร์อีก มึงก็ขับไปลงด่านหน้า แล้ววนกลับมาขึ้นใหม่ คุยกับเค้าอีก จนกว่าเค้าจะใจอ่อน แล้วอย่าลืมใส่เครื่องแบบมาด้วยล่ะ จะได้ดูน่าเชื่อถือหน่อย 555 ไม่รู้มันจะบ้าทำตามหรือเปล่า แต่ถ้าทำตามล่ะก็ งานนี้มีลุ้น

โอ้วเขียนตั้งนาน ยังไม่ผ่านเจ็ดโมงอีกเหรอเนี่ย

หลังจากที่คุยกับมันเรื่องนี้เสร็จ ก็สลบไสลไปจนรถเทียบสะพานขึ้นเรือเลย เพราะว่าง่วงมาก ๆ เมื่อวานนี้ตื่น 7 โมง นอนเที่ยงคืนครึ่ง แต่สู้ไอู้หมูไม่ได้เลย เตะบอลมาแล้ว 3 วัน เมื่อวานนอนตีสองครึ่งอีกต่างหาก ดีที่มันไม่หลับ แต่คิดในใจว่า ถ้ามันหลับด้วยก็ช่างมันล่ะวะ ง่วงว่ะคับ

หลังจากนั้นก็ใส่ชุดหมีไปเรียนต่อเลย เพราะว่าวันนี้มีฝึก ตอนไปให้เด็กที่เรือไปส่ง ขากลับเดินกลับเอง

วันนี้มีัฝึกดับไฟกลางแจ้ง โดยตอนเช้ามีการฝึกการใช้ CO2 กับการใช้และเก็บสายสูบ หัวฉีด

กลับมากินข้าวที่เรือ บังเอิ๊ญ บังเอิญจริง ๆ ทำไมต้องเป็นขาหมูด้วยฟะ เพิ่งกินเมื่อเช้ามาเอง ตอนบ่้ายเดินไปเรียน ลอดรั้วลวดหนาม ถึงที่ฝีกเลย เร็วดี

วิชาเรียนช่วงบ่าย เป็นการฝึกดับไฟ 3 สถานี ในห้องเข้าทางด้านข้าง , ในห้องเข้าจากทางด้านบน และ กลางแจ้ง

การฝึกทั้งเช้าทั้งบ่าย เหนื่อยมาก ร่างกายเราแย่มาก ๆ เลย ทนการฝึกแค่นี้ยังไม่ค่อยได้เลย เหนื่อย หน้าซีดเลย แถมตอนเลิกฝึก เปลี่ยนชุึดจะกลับ ดันทำนาฬิกาตกพื้น หน้าปัทม์แตกเลย แล้วก็หยุดเดินด้วย ถ้ายังเดินอยู่ก็กะว่าจะใช้ต่อนะเนี่ย เพิ่งซื้อมาได้เดือนกว่า ๆ เอง ไปไวเหลือเกิน แต่ก็ช่างเถอะ ซื้อมา 100 เดียวเอง เดี๋ยวไปหาซื้อใหม่ก็ได้ ดีเหมือนกันนะ ใช้ของถูกเวลาพังก็ไม่เสียดายเท่าไหร่

ลงรูปสภาพก่อนพังยับเยินไว้หน่อย

ตกเย็น สังเกตเห็นอาการผิดปกติของโน๊ตบุ๊ค คือ ปกติเวลาปิดฝาโน๊ตบุ๊ค จะเป็นการสั่งให้ Hibernate ทำงาน แต่คราวนี้พอปิดฝาแล้ว ไฟแสดงสถานะควรจะดับลง แต่มันไม่ดับขึ้นเป็นไฟกระพริบสีส้ม ขนาดไปกินข้าวมาแล้วก็กลับมาก็ยังค้างอยู่อย่างนั้น พอเปิดฝาขึ้น หน้าจอก็ยังสว่าง ไม่มีการปิดการทำงานแต่อย่างใด แถมที่ System Tray ยังขึ้นว่า System Error อีก ดูท่าไม่ดี สันนิษฐานดูก็น่าจะเดาได้ว่า เป็นที่โปรแกรม Rollback RX ที่เพิ่งลงไปเมื่อวันเสาร์แน่นอนเลย เพราะ่ว่าโปรแกรมนี้มันช่วยในการ ดึงข้อมูลกลับในกรณีที่วินโดส์เสียหาย หรือ เมื่อเราต้องการย้อนกลับวินโดส์ของเรา แต่ทีนี้โปรแกรมมันคึงไป config อะไรสักอย่างกับฟังก์ชั่น Hibernate เลยทำให้ ฟังก์ชั่น Hibernate ไม่ทำงาน

ดังนั้นก็เลยจัดการ Remove มันซะ แต่ตอน Remove ดันไม่ได้อ่านให้ดี กด next กับ yes อย่างเดียวเลย เลยทำให้ตอน Remove ออกไป มันทำการย้อนกลับวินโดส์ของเราไปที่ตำแหน่งก่อน install ซึ่งทำให้ข้อมูลใน drive ต่างๆ ที่เพิ่งลงไปในวันสองวันนี้ หายไปด้วย น่ากลัวมากเลย เพราะขนาด System Restore ของ วินโดส์ยัง Rollback เฉพาะ Drive C เลย แต่นี่มัน Rollback ทุก Drive เลย ทำให้ต้องมานั่งกู้ข้อมูลภาพที่เพิ่งลงเมื่อเย็นนี้มาลงใหม่อีก แต่ตอนนี้ไม่ไหวแล้ว เหนื่อย เหมือนจะเป็นไข้ด้วย แล้วก็น้ำมูกไหล เพราะสูดควันเข้าไปตอนฝึกวันนี้ ขอนอนก่อนดีกว่า