ปั่น 50 กม.

วันนี้ปั่นเส้นสุขุมวิท เข้าเส้นไร่องุ่น ออก 331 เข้าทางไปเรือจักรีฯ แล้วออกมาทาง สอ.รฝ. ระยะทาง 52 กม. ทำเวลาประมาณ 2 ชั่วโมงครึ่ง ตอนนี้ระยะทางรวมของบรอมตั้น 931.4 กม. แล้ว

ปั่นชิลๆ คันทรี่ เพลส

วันนี้เอารถยนต์ไปเข้าศูนย์ แถวนาจอมเทียน กะว่านานแน่ๆ ก็เลยเอา Scarlett ติดไปด้วย กะว่าจะไปหาร้านกาแฟชิคๆ นั่งทำงาน แต่เอาเข้าจริงๆ มัวแต่ไปถ่ายรูปเสียมากกว่า เพราะว่าขี่เข้าไปที่ คันทรี่ เพลส อะไรสักอย่าง อยู่ตรงข้ามกับซอยเข้าวัดญาณฯ ซึ่งข้างในก็มีภาพจิตรกรรมฝาผนัง ที่ทำไว้ให้นักท่องเที่ยวมาถ่ายรูป แล้วก็มีฟาร์มสัตว์เล็กๆ อยู่ด้านหลัง มีแกะ กระต่าย นกชนิดต่างๆ ม้า แล้วก็สัตว์แปลกๆ

พิชิตแล้วภูพิงค์

ในที่สุด ก็ทำตามความตั้งใจได้สำเร็จ คือปั่นบรอมตั้นขึ้นดอยสุเทพ เชียงใหม่ ซี่งเราเคยปั่นจักรยานขึ้นดอยสุเทพมาครั้งหนึ่งแล้ว ตอนสมัยเป็นนักเรียนนายเรือปี 2 ตอนนั้นไปปั่นกับเพื่อน ไหล เท็น หนัง และนพพันธ์ ขึ้นดอยสุเทพด้วยจักรยานเสือภูเขา Wheeler เสร็จแล้วก็ปั่นขึ้นเชียงดาวต่อ จำได้เลยว่าระยะทาง 111 กิโลเมตรพอดี เป็นทริปขี่จักรยาน 100 กิโลครั้งแรกในชีวิต ซึ่งส่วนตัวแล้วคิดว่าบ้าเอามากๆ เลยทีเดียว

มารอบนี้ เวลาห่างกันประมาณ 18 ปี ตอนนี้อายุ 35 แล้ว ร่างกายก็ไม่ฟิตเหมือนตอนหนุ่มๆ แต่ก็อาศัยว่าปั่นให้ร่างกายอยู่ตัวทุกวัน ตั้งแต่ซื้อจักรยานมา ทดลองปั่นขึ้นเขากรมหลวงฯ ไป 3 รอบ ก็ทำให้มีความมั่นใจมากขึ้น ว่าดอยสุเทพน่าจะไหวอยู่

หลังจากที่ไปดูงานช่วงเช้าที่ ห้วยฮ่องไคร้เสร็จแล้ว ก็กลับมาที่โรงแรมธาริน และเตรียมตัวที่จะออกไปปั่น ของที่เตรียมไปก็ไม่มีอะไรมาก กระเป๋าตังค์ Powerbank และน้ำขวดนึง เหน็บใส่กระเป๋าหลังเสื้อเจอร์ซี่ไป มีแค่นี้ เสียดายว่าลืมเอาขนมถั่วแปบที่ได้รับแจกมาติดไปด้วย เลยไม่มีของเพิ่มพลังงานระหว่างทางเลย

พอออกจากโรงแรมได้ ก็ปั่นเข้าถนนนิมมานฯ ปรากฏว่าตะคริวขึ้นต้นขาเล็กน้อย แต่ด้วยความที่เคยชินกับตะคริว และรู้วิธีจัดการกับมันตั้งแต่ตอนที่ว่ายน้ำเยอะๆ ก็เลยแก้ไขได้ด้วยการปั่นไปพลาง ยืดขาไปพลาง จนกล้ามเสื้อมันคลายตัว ก็สามารถปั่นต่อไปได้จนถึงทางขึ้น ก็มดีการจอดรถถ่ายรูปไว้เป็นหลักฐานซะหน่อย เพราะหลังจากนี้จะไม่มีการหยุดพักถ่ายรูปจนกว่าจะถึงที่หมายแล้ว

ทดลองปั่นวันแรก

หลังจากที่เมื่อคืนหอบหิ้วจักรยานกลับถึงห้อง 4-5 ทุ่ม กว่าจะได้นอนก็ตีหนึ่งกว่าๆ พอเช้ามาก็ขี่จักรยานไปโรงเรียนเสธ. เลย เพราะปกติก็ขี่ไปอยู่แล้ว ตอนไปถึงโรงเรียนก็เจอพี่ วทร. ก็ถามเลยว่าเราคาเท่าไหร่ พอเราบอกไปก็ตกใจ ชี้และบอกราคาให้คนอื่นๆ ที่เดินมาด้วยกัน คือพี่จะบอกทำไมครับ ผมก็ไม่ได้อยากให้ใครรู้นะ เสร็จแล้วก็เตือนว่าระวังหายด้วยล่ะ … ก็เป็นจริงอย่างที่เค้าว่าเลย ขี่บรอมตั้นนี่เมื่อยปาก 555

ทริปตามล่าหาจักรยานคันที่ใช่ 3 ร้านใน 1 วัน

จริงๆ แล้ว ไม่ได้คิดว่าจะซื้อจักรยานวันนี้เลยนะ ต้องยอมรับว่ากระทันหันมากจริงๆ เรื่องมันเริ่มมาจากที่วันนี้มีธุระต้องออกไปหาสปอนเซอร์มวยการกุศลของรุ่นนักเรียนเสนาธิการทหารเรือ แถวรามคำแหง พอเสร็จธุระแล้วก็กลับบ้านไปหาแม่ เอาพวงมาลัยไปไหว้แม่ เนื่องในโอกาสที่ตัวเองได้เลื่อนยศ เป็นนาวาโท พอไหว้แม่เสร็จ ก็มีเวลาเหลือ เลยคิดได้ว่าร้านขาย Brompton มันอยู่ใกล้ๆ บ้านเรานี่หว่า ก็เลยตัดสินใจไปดูที่ Tiny Wheels ร้านนี้อยู่ในหมู่บ้านสัมมากร สุขาภิบาล 3 จากบ้านเราเข้าทางลัดตรงถนนกรุงเทพฯกรีฑา แป๊บเดียวก็ถึง